හීනයක් දැක්කා. ඔයා මගේ ළඟ ඉන්නවා නෙමෙයි. එයා ළඟ ඉන්නවා. මම නොදැක්ක වගේ ගියා. හැමදාමත් වගේ.
මම දන්නෙ නැහැ. මම ආදරෙයිද තාමත්....? මම ආස නැහැ. නිතර නිතර මේ විදිහට පේන්න එන්න එපා. අමාරුවෙන් හදාගෙන ඉන්න මේ හිත අයිමත් අවුල් වෙනවා. තව මාසෙකින් හරියටම අවුරුදු දෙකක්, ඔයා මාව දාල ගිහින්. කොච්චර දේවල් වෙනස්වෙලාද. ඔයාට මාව මතකවත් නැතිව ඇති. අහම්බෙන් වගේ දැක්කොත් අහක බලාගන්නෙ ආඩම්බරකමටවත්, තරහකටවත් නෙමෙයි. මට මගේ හිත හදාගන්න බැරි හින්දා. දන්නවද.., මගේ හිතේ මංවත් නොදන්න කොහේදෝ තැනක ඔයා තාමත් ඉන්නවා. ඇයි මේ......?
මට තවමත් මේ මතක රිද්දන්නෙ. ඇයි මටත් ඔයා වගේ ඉන්න බැරි? පාරෙදි මූණ ඉස්සරහටම හම්බඋනත් අහක බලාගෙන එන මට පේන්න ඇයි හීනෙන් එන්නේ? ඔයාට ඕන මං තවත් විඳවන්නද?
මතකද..? මං පාර මාරුවෙද්දි ඔයා බයික් එකකින් ආවා. පාර දෙපැත්ත බලද්දි දැකපු ගමන් අහක බැලුවට ඔයා යන්න ඇරල මං ආයිමත් බැලුවා. අනේ ආයිමත් දවසක් වෙන වාහනෙකින් ඇවිත් මාව යටකරගෙන යන්න, ඒක හොඳයි, මෙහෙම දාල යනවට වඩා.
දැන්වත් ඔයා යන්න මගේ හිතෙන්. මට තවත් මෙහෙම ඉන්න බෑ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
ම්.... මට මතක විදිහට එදා ඉරිද දවසක්, මම ඕෆ් වෙලා එක බස් එකක දුර ගෙවාගෙන අනිත් හෝල්ට් එකට ආවා. තරුණ කාලෙ ලස්සනට හිටියා කියලා හිතන්න පුළුවන...
-
මනුස්සකමක් නැති, හිතවත්කමක් නැති කොළොම්පුරේ අත් ඇරල ගමට ආව. දවස් පහකට. අදින් ඒ දවස් පහත් ඉවරයි. ආයිත් යන්න වෙනවා කියල මතක්වෙද්දී පිස්සු හැද...
-
ඊටපස්සෙ දවසෙත් මම වැඩට ගියා. ඔන්න දැන් ටික ටික ඕෆ් වෙන වෙලාවත් ළංවෙනවා. කොහොමහරි ඉක්මනට පැනගන්න පුලුවන් උනොත් ඊයෙ ගිය බස් එකටම යන්න පුලුවන...
-
බස්රිය පිටත්වීමට තවත් විනාඩි පහළොවක පමණ කාලයක් ඉතිරි වී තිබිණි. “හායි විහඟිනී..” බස්රියට නැගුණු පංතියේ මිතුරෙකු විහඟිනී ...
-
“විහඟිනී හංසනා උඩුනුවර” සහතිකපත් ප්ර ධා නය සඳහා තම නම කියැවෙනවා ඇසුණා විනඟිනීට. “උඹට බං” කේශිලා, විහඟිනීගේ මිතුරිය ඇයට පැවසුවා මඳ ...
No comments:
Post a Comment